Каси дарнаёмадаи сети бад-ӣни хӯбӣ аз дарӣ

Дигар наёвард чу ту фарзанди модарӣ

Хуршед агар ту рӯй напӯшӣ фурӯ равад

Гуяд ду офтоб набошад ба кишварӣ

Аввали манам ки дар ҳама олам наёмада сет

Зеботар аз ту дар назарами ҳеҷ манзарӣ

Ҳаргиз набардаам ба хароботи ишқи роҳ

Имрӯзами орзӯии ту дар дод соғарӣ

ё худ ба ҳасан рӯй ту кас нест дар ҷаҳон

ё ҳаст ва нестам зи ту пурвои дайгарӣ

Бар сарви қоматати гулу бодом рӯйу чашм

Нашунидаам ки сарв чунин оварад барӣ

Рӯе ки рӯзи равшан агар баркашад ниқоб

Партав диҳад чунон ки шаби тираи ахтарӣ

Ҳамроҳ ман мабош ки ғайрат баранд халқ

Дар дасти муфлисӣ чу бибинанди гавҳарӣ

Ман кам намекунам сари мӯеи зи меҳри дӯст

Вар мезанад ба ҳар бен мўиими нштрӣ

Рӯзии магар ба дидаи саъдӣ қадам наҳй

То дар раҳат ба ҳар қидмат май наад сиррӣ