эй коби зиндагонии ман дар даҳон туаст

Тири ҳалоки зоҳири ман дар камон туаст

Гар бурқаъии Фрўнгзории бад-ӣни ҷамол

Дар шаҳр ҳар ки кушта шавад дар змон туаст

Ташбеҳ рӯй ту накунам ман ба офтоб

Кин мадҳи офтоб на таъзим шан туаст

Гар як назар ба гӯшаи чашми иродатӣ

Бо мо кунӣ ва гар накунӣ ҳукм аз он туаст

Ҳар рӯзи халқро сари ёрӣ ва соҳибӣ аст

Моро ҳамин сараст ки бар остон туаст

Бисёр дидаем дарахтони миваи дор

Зин ба надидаем ки дар бӯстон ту аст

Гар даст дӯстон нарасад боғро чаҳ ҷурм

Манъӣ ки меравад гунаҳ аз боғбон туаст

Бисёр дар дил омад аз андешаҳо ва рафт

Нақшӣ ки он намеравад аз дили нишон ту аст

Бо ман ҳазор навбат агар душманӣ кунӣ

эй дӯсти ҳам чунон дили ман , меҳрбон туаст

Саъдӣ ба қадари хеши таманноӣ васл кун

Симурғи мо чаҳ лоиқи зоғ ошён туаст