Ман аз ту рӯй напечам гарми бёзорӣ

Ки хуш буд зи азизони таҳаммули хорӣ

Ба ҳар силаҳ ки хӯн маро бихоҳӣ рехт

Ҳалол кардамат ало ба теғи безорӣ

Ту дар дили ман аз он хўштрӣу ширин тар

Ки ман турш биншинам зи талхи гуфторӣ

Агар дуоати иродат буд вагар дашном

Бигӯӣ аз он лаби ширин ки шаҳд май борӣ

Агар ба сайд рӯй ваҳшӣ аз ту нгризд

Ки дар каманди ту роҳат буд гирифторӣ

Ба интизори иёдат ки дӯст ме ояд

Хушаст бар дили ранҷури ишқ , беморӣ

Гарми ту заҳри диҳӣ чун асали бёшомм

Ба шарти он ки ба даст рақиб насипорӣ

Ту май рӯйу марои чашму дил ба ҷониб туаст

Вале чаҳ суд ки ҷониби нигаҳ наме дорӣ

?герат чу ман ғами ишқии замонаи пеши орад

Дигар ғами ҳамаи олам ба ҳеҷ нишморӣ

Дарознои шаб аз чашм дардмандон пресс

Ки ҳар чаҳ пеши ту саҳласт саҳли пиндорӣ

Ҳикояти ману маҷнӯн ба икдгр монад

Наёфтем ва бамурдем дар талабкорӣ

Бинол саъдӣ агар чора висолат нест

Ки нест чораи бечорагон ба ҷузи зорӣ