Гар даруни сӯхтае бо ту براردи нафасӣ

Чаҳ тафовут кунад андари шкрстони магасӣ

эй ки инсофи дил сӯхтагон ме надиҳӣ

Худ чунин рӯй набоист намӯдан ба касе

Рӯзии андари қидмати уфтам вагар сар баравад

Ба зи ман дар сари ин воқеаи рафтанди басӣ

Домани дӯст ба дунё натавон дод аз даст

Ҳайф бошад ки диҳии домани гавҳар ба хасӣ

То ба имрӯзи маро дар сухани ин сӯз набӯд

Ки гирифтор набудам ба каманди ҳавасӣ

Чун суроидани булбул ки хуш ояд бар шох

Лекини он сӯз надорад ки буд дар қафасӣ

Саъдёгар зи дили оташ ба қалам дар наздӣ

Пас чаро дӯд ба сар меравадаш ҳар нафасӣ