Яке дар санъати киштӣ гирифтани саромада буд , сесад ва шаст банди фахрии бдонстӣ ва ҳар рӯз ба навъе аз он киштӣ гирифтӣ . Магари гӯшаи хотираш бо ҷамоли яке аз шогирдон майлӣ дошт . Сесад ва панҷоҳ ва на бандаш дар омухти магари як банд ки дар таълими он дафъи андохтӣ ва таъхир кардӣ . Фии алҷмлаҳи писар дар қӯту санъат сар омад ва касеро дар замон ӯ бо ӯ имкон муқовимат набӯд то ба ҳаддӣ ки пеши малики он рӯзгор гуфта буд : устодро фазилатӣ ки бар манаст аз рӯй бузургӣасту ҳақи тарбият ; вагарна ба қӯт аз ӯ камтар нестам ва ба санъат бо ӯ баробарам . Маликро ин сухан дшхўор омад . Фармуд то мсорът кунанд .

Мақомии мтсъ тартиб карданду арқони давлату аъёни ҳазрату зӯроварон рӯй замин ҳозир шуданд . Писар чун пели маст андар омад ба сдмтӣ ки агар кӯҳи рӯйин будӣ аз ҷой бар кундӣ . Устод донист ки ҷавон ба қӯт аз ӯ бартараст ; бидон банди ғариб ки аз вай ниҳон дошта буд , бо ӯ дар овехт . Писари дафъ он надонист , ба ҳам бар омад . Устод ба ду даст аз заминаши болои сари бараду фурӯи кӯфт . Ғарив аз халқ бархест . Малик фармуд устодро халъату неъмат додану писарро заҷр ва маломат кард ки ; бо прўрндаҳи хеши даъвӣ муқовимат кардӣ ва ба сари набардӣ . Гуфт : эй подшоҳ рӯй замин ! ба зӯроварӣ бар ман даст наёфт балки маро аз илми киштии дақиқае монда буду ҳамаи умр аз ман дареғ ҳаме дошт . Имрӯз бидон дақиқа бар ман ғолиб омад .

Гуфт : аз баҳри чунин рӯзӣ ; ки зиракон гуфтаанд : дӯстро чандон қӯти мада ки душманӣ кунад тавонад . Нашунидае ки чаҳ гуфт он ки аз парвардаи хеш ҷафо дид ? :