Яке аз писарони ҳорӯни алрашеди пеш падар омад хашм олуд ки фалони сарҳанги зодаи марои дашном модар дод .
Ҳорӯни арқони давлатро гуфт : ҷазои чунин кас чаҳ бошад ?
Яке ишора ба куштан карду дайгарӣ ба забон баридану дайгарӣ ба мусодирау нафй .
Ҳорӯн гуфт : эй писар ! карам онаст ки афв кунӣ ва гар натавонӣ ту низаш дашноми модари даҳ , на чндонкаҳи интиқом аз ҳади даргузаради онгоҳи зулм аз тараф мо бошаду даъвӣ аз қабл хасм .
На мардаст он ба наздики хирадманд
Ки бо пели дмон пайкор ҷӯяд
Балии марди он касаст аз рӯй таҳқиқ
Ки чун хашм оядаш , ботил нагӯяд