Яке аз писарони ҳорӯни алрашеди пеш падар омад хашм олуд ки фалони сарҳанги зодаи марои дашном модар дод .

Ҳорӯни арқони давлатро гуфт : ҷазои чунин кас чаҳ бошад ?

Яке ишора ба куштан карду дайгарӣ ба забон баридану дайгарӣ ба мусодирау нафй .

Ҳорӯн гуфт : эй писар ! карам онаст ки афв кунӣ ва гар натавонӣ ту низаш дашноми модари даҳ , на чндонкаҳи интиқом аз ҳади даргузаради онгоҳи зулм аз тараф мо бошаду даъвӣ аз қабл хасм .

На мардаст он ба наздики хирадманд

Ки бо пели дмон пайкор ҷӯяд

Балии марди он касаст аз рӯй таҳқиқ

Ки чун хашм оядаш , ботил нагӯяд