Якеро аз мулӯк , канизакӣ чинӣ овараданд . Хост то дар ҳолати мастӣ бо вай ҷамъ ояд . Канизак мамониат кард . Малик дар хашм рафту мар ӯро ба сиёҳӣ бахшед ки лаби збринш аз пурҳи бинии даргузашта буду зеринаш ба гиребони фурӯи ҳашта . Ҳайкалӣ ки схролҷн аз талъаташи брмидӣу айни алқтр аз бағалаши бгндидӣ .

Чунон ки зарифон гуфтаанд :

Овардаанд ки сияҳро дар он муддат , нафаси толиб буду шаҳвати ғолиб ; меҳраш биҷунбеду меҳраши бардошт . Бомдодон ки малик , канизакро ҷуст ва наёфт , ҳикоят бигуфтанд . Хашм гирифт ва фармуд то сиёҳро бо канизак устувор бабанданд ва аз боми ҷўсқ ба қаъри хандақ дар андозанд . Яке аз вузарои неки маҳзар рӯй шафоат бар замини ниҳод ва гуфт : сиёҳи бечораро дар ин хатое нест ки соири бандагону хидматкорон ба навозиши худовандии мтъўднд . Гуфт : агар дар мФоўзаҳ ӯ шабӣ таъхир кардӣ , чаҳ шудӣ ? ки ман ӯро афзӯн аз қимати канизак дилдорӣ кардамӣ . Гуфт : эй худованд рӯй замин ! нашунидае ? :

Маликро ин латифа писанд омад ва гуфт : акнӯн сиёҳи туро бахшедам ; канизакро чаҳ кунам ? гуфт : канизак , сиёҳро бахш ки ним хӯрда ӯ , ҳам ӯро шояд .