Дарвеширо заруратӣ пеш омад , гилӣмӣ аз хонаи ёрии бдздид .
Ҳоким фармуд ки дасташ бадар кунанд .
Соҳиби гилӣм шафоат кард ки : ман ӯро бҳл кардам .
Гуфто : ба шафоати ту ҳади шаръ фурӯ нагузорам .
Гуфт : ончӣ фармудӣ , рост гуфтӣ , валикин ҳар ки аз моли вақфи чизеи бдздд , қатъаш лозим наёяд ,у алФқири лоимлк . Ҳар чаҳ даравишони рости вақф муҳтоҷонаст .
Ҳокими даст аз ӯ бдошту маломат кардан гирифт ки :
Ҷаҳон бар ту танги омада буд ки дуздӣ накардӣ ало аз хонаи чунин ёрӣ ! ?
Гуфт : эй худованд ! нашунидае ки гӯйанд : хонаи дӯстони брўб ва дар душманони мкўб .
Чун ба сахтӣ дар Бамонеи тан ба аҷзи андари мада
Душманонро пӯст бар кун , дӯстонро пӯстин