Дарвеширо заруратӣ пеш омад , гилӣмӣ аз хонаи ёрии бдздид .

Ҳоким фармуд ки дасташ бадар кунанд .

Соҳиби гилӣм шафоат кард ки : ман ӯро бҳл кардам .

Гуфто : ба шафоати ту ҳади шаръ фурӯ нагузорам .

Гуфт : ончӣ фармудӣ , рост гуфтӣ , валикин ҳар ки аз моли вақфи чизеи бдздд , қатъаш лозим наёяд ,у алФқири лоимлк . Ҳар чаҳ даравишони рости вақф муҳтоҷонаст .

Ҳокими даст аз ӯ бдошту маломат кардан гирифт ки :

Ҷаҳон бар ту танги омада буд ки дуздӣ накардӣ ало аз хонаи чунин ёрӣ ! ?

Гуфт : эй худованд ! нашунидае ки гӯйанд : хонаи дӯстони брўб ва дар душманони мкўб .

Чун ба сахтӣ дар Бамонеи тан ба аҷзи андари мада

Душманонро пӯст бар кун , дӯстонро пӯстин