Пиёдае сару пои бараҳна бо корвони ҳиҷоз аз Кӯфа ба дар омаду ҳамроҳ мо шуд ва маълумӣ надошт ;
Хиромон ҳаме рафт ва мегуфт :
« на ба астар бар , саворам на чу уштури зери боРом
На худованди раият на ғуломи шаҳриёрам
Ғами мавҷӯду парешоне маъдӯм надорам
Нафасӣ май занами осӯдау умрӣ май гузорам »
Уштур саворӣ гуфташ : эй дарвеши куҷо май рӯй ? ! баргард ки ба сахтии бимирӣ . Нишниду қадам дар биёбони ниҳод ва бирафт .
Чун ба нахлаи Маҳмӯд дар раседем , тавонгарро аҷал фаро расед . Дарвеш ба болинаш фароз омад ва гуфт : « мо ба сахтии бнмрдим ва ту бар бахтӣ бамурдӣ . »
Шахсеи ҳамаи шаб бар сар бемор гирист
Чун рӯз омад , бамурд ва бемор бизӣаст
эй басои асби тезрав ки бимонад
Ки хари ланги ҷон ба манзили барад
Бас ки дар хоки тндрстон ро
Дафн кардему захм хӯрда намурда