Яке аз мутааббидон дар беша зиндагонӣ кардӣу барг дарахтон хӯрдӣ .

Подшоҳӣ ба ҳукми зиёрат ба наздик вай рафт ва гуфт : агар маслиҳати бинӣ ба шаҳри андар , барои ту мақомӣ бисозам ки фироқи ибодат аз ин ба даст диҳад ва дигарон ҳам ба баракати анфоси шумо мстФид гирданд ва ба салоҳи аъмоли шумо иқтидо кунанд .

Зоҳидро ин сухан қабул наомад ва рӯй бартофт .

Яке аз вазирон гуфташ : поси хотири маликро раво бошад ки чанд рӯзӣ ба шаҳри андари оеу кайфияти макон маълум кунӣ , пас агар сафои вақти азизонро аз суҳбати ағёр кудуратӣ бошад , ихтиёр боқӣаст .

Овардаанд ки обид ба шаҳр андар омаду бустони сарои хоси маликро бадв пардохтанд , мақомии длгшоӣ , равони осоӣ .

Малик дар ҳол , канизакии хӯбрӯй пеш фиристод ;

Ҳамчунин дар ақабаши ғуломии бадеъи алҷмол , латифи алоътдол :

Обиди таомҳои лазиз хӯрдан гирифт ,у кисватҳои латифи пӯшидан ва аз Фўокаҳу мшмўму ҳлоўот таматтуъ ёфтан ва дар ҷамоли ғулому канизаки назар кардан ва хирадмандон гуфтаанд : зулфи хубони занҷири пой ақласту доми мурғи зирак .

Фии алҷмлаҳи давлати вақти маҷмӯ ба рӯз завол омад . Чунон ки шоир гуяд :

Бори дигари малик ба дидан ӯ рағбат кард .

Обидро дид аз ҳиأти нахустин бгрдидаҳу сурху сипед бар омадау фарбеҳ шуда ва бар болаши дебо такя задау ғуломи парии пайкар ба мрўҳаҳи товусии болои сари истода ;

Бар саломати ҳолаш шодмонӣ кард ва аз ҳар дарӣ сухан гуфтанд , то малик ба анҷом сухан гуфт : чунин ки ман ин ҳар ду тайифаро дӯст дорам дар ҷаҳон кас надорад яке уламоу дигари зӯҳҳодро .

Вазири файласуфи ҷаҳондидаи ҳозиқ ки бо ӯ буд гуфт : эй худованд ! шарти дӯстӣ онаст ки бо ҳар ду тайифа никуӣ кунӣ , олимонро зар бидиҳ то дигар бихонанду зоҳидиро чизеи мада то зоҳид бимонанд .