Мутобиқи ин сухан , подшоҳиро муҳиммӣ пеш омад . Гуфт : агар ин ҳолат ба муроди ман бар ояд , чандини дирами даҳуми зоҳидиро .

Чун ҳоҷаташи баромаду ташвиш хотираш бирафт , вафои назраш ба вуҷӯди шарт лозим омад . Якеро аз бандагони хоси кӣса дирам дод то сарф кунад бар зоҳидӣ .

Гӯйанд ғуломии оқили ҳушёр буд . Ҳама рӯз бигардеду шабонгаҳ боз омаду дирамҳо бӯса доду пеш малик биниҳод ва гуфт : зоҳидиро чандон ки гардидам , наёфтам !

Гуфт : ин чаҳ ҳикоятаст ? ! ончӣ ман донам дар ин малики чаҳорсад зоҳидаст .

Гуфт : эй худованди ҷаҳон ! он ки зоҳид аст намесетанд ва он ки месетанд зоҳид нест .

Малик бихандеду надимонро гуфт : чандон ки маро дар ҳақи худопарастон иродатасту иқрор , мари ин шӯхи дидаро адоватасту инкору ҳақ ба ҷониб ӯст !