Дарвешӣ ба мақомӣ дар омад ки соҳиби он буқъаи Карими алнФс буд ; тайифаи аҳли фазлу балоғат дар суҳбат ӯ ҳар яке базлау латифа ҳаме гуфтанд .
Дарвеши роҳ биёбон карда буду монда ва чизе нахурда .
Яке аз он миён ба тариқ зарофат гуфт : туро ҳам чизе бибояд гуфт .
Гуфт : маро чун дигарон фазл ва адабӣ несту чизе нахондаам , ба як байт аз ман қаноат кунед .
Ҳамгинон ба рағбат гуфтанд : бигӯӣ !
Гуфт :
Ман гурусна дар баробарами суфраи нон
Ҳамчун ъзбм бар дар ҳаммоми занон
Ёрони ниҳояти аҷз ӯ бдонстнду суфра пеш овараданд .
Соҳиб даъват гуфт : эй ёр ! замонӣ таваққуф кун ки прсторонм , кӯфтаи бирён май созанд .
Дарвеши сар бар оварад ва гуфт :
Кӯфта бар суфраи ман гӯ мабош
Гуруснаро нони тиҳӣ кӯфта аст