Яке аз мулӯк бо танӣ чанд хосон дар шикоргоҳӣ ба зимистон аз иморати даври афтоданд , то шаб дар омад , хонаи деҳқонии диданд .

Малик гуфт : шаб онҷо рӯем то заҳмат сармо набошад .

Яке аз вузаро гуфт : лоиқи қадар подшоҳ нест ба хонаи деҳқонии илтиҷо кардан , ҳам ӣнҷо хайма занем ва оташ кунем .

Деҳқонро хабар шуд . Мо ҳзрӣ тартиб кард ва пеш оварад ва замин бабўсед ва гуфт : қадари баланди султон нозил нашудӣ валикин нахостанд ки қадари деҳқон баланд гардад .

Султонро сухани гуфтан ӯ матбӯъ омад , шабонгоҳ ба манзил ӯ нақл карданд . Бомдодонаши халъат ва неъмат фармуд . Шунидандаш ки қадамӣ чанд дар рикоби султон ҳаме рафт ва мегуфт :