Яке дар масҷиди снҷор ба ттўъ бонг гуфтӣ ба адое ки мустамеъонро аз ӯ нафрат будӣ . Ва соҳиби масҷиди амӣрӣ буд одили неки сират , наме хосташ ки дил озурда гардад . Гуфт : эй ҷавонмард ! ин масҷидро мؤзноннди қадим . Ҳар якеро панҷ динор мураттаб доштаам . Туро даҳ динор май даҳум то ҷое дигар рӯй .

Бар ин қавл иттифоқ карданд ва бирафт . Пас аз муддатӣ дар гузарии пеши амир боз омад . Гуфт : эй худованд ! бар ман ҳайф кардӣ ки ба даҳ динор аз он буқъа ба дар кардӣ ки ӣнҷо ки рафтаам , бист динорам ҳаме диҳанд то ҷои дигари рӯм ва қабул намекунам ! амир аз ханда бе худ гашт ва гуфт : зинҳор то нстонӣ ки ба панҷоҳ розӣ гирданд !