Тӯтӣӣ бо зоғ дар қафас карданд ва аз қубҳи мушоҳида ӯ муҷоҳида май барад ва мегуфт : ин чаҳ талъат макрӯҳасту ҳиأти ммқўту манзари малъуну шамоили номавзун , ё ғроби албин ё лӣати бинӣу бинки баъди алмшрқин .
Алии алсбоҳ ба рӯй ту ҳар ки бархезад
Сабоҳи рӯзи саломат бар ӯ мсо бошад
Бади ахтарӣ чу ту дар суҳбат ту боистӣ
Вале чунин ки туе дар ҷаҳон куҷо бошад
Аҷаби он ки ғроб аз муҷовирати тӯтии ҳам ба ҷони омада буду малул шуда . Лоҳўли кунон аз гардиши гетӣ ҳаме нолид ва дастҳои тағобун бар икдгр ҳаме молида ки : ин чаҳ бахт нигунасту толеъи дуну айёми буқаламун . Лоиқи қадари ман онстӣ ки бо зоғӣ ба девори боғӣ бар хиромони ҳамеи рФтмӣ .
Порсоро баси ин қадари зиндон
Ки буд ҳам тавилаи риндон
Балӣ то чаҳ кардам ки рӯзгорам ба уқубати он дар силки суҳбати чунин аблаҳии худрои ноҷинси хира дароӣ ба чунин банди балои мубтало гардонидааст ?
Кас наёяд ба пои деворӣ
Ки бар он сӯратат нигор кунанд
Гар туро дар биҳишт бошад ҷой
Дигарон дӯзах ихтиёр кунанд
Ин зарб алмисл бидон оварадам то бадоне ки сад чандон ки доноро аз нодон нафратаст , нодонро аз доно ваҳшатаст .
Зоҳидӣ дар самоъи риндон буд
Зон миён гуфт шоҳидии балхӣ
Гар малулии зи мо турши манишин
Ки ту ҳам дар миёни мо талхӣ
Ҷамъӣ чу гулу лола ба ҳам пайваста
Ту ҳизуми хушк дар миёнии руста
Чун боди мухолиф ва чу сармои нохуш
Чун барф нишастае ва чун яхи баста