Ҳакимии писаронро панд ҳаме дод ки ҷонони падар ҳунар омӯзед ки малику давлати дунёи эътимодро нишоеду симу зар дар сафар бар маҳал хатараст ё дузд ба якбори бабрад ё хоҷа ба тФориқ бихӯрад . Аммо ҳунари чашма зояндаасту давлати поянда вагар ҳунарманд аз давлат биафтад ғам набошад ки ҳунар дар нафаси худ давлатаст , ҳар ҷо ки равад қадар бинад ва дар садр нишинад ва беҳунар луқма чӣанд ва сахтӣ бинад .