Дар Инҷил омадааст ки эй фарзанди одам !гар тавонгарӣ даҳумат , мштғли шӯй ба мол аз ман вагар дарвеш кунамат , тнгдли нишинӣ . Пас ҳаловати зикри ман куҷо дарёбӣ ва ба ибодати ман кӣ шитобӣ ?

Гуҳи андари неъматии мағруру ғофил

Гуҳи андари тангдастии хастау риш

Чу дар сароу зрои ҳолат ин аст

Надонам кӣ ба ҳақи пардозӣ аз хеш