Дар Инҷил омадааст ки эй фарзанди одам !гар тавонгарӣ даҳумат , мштғли шӯй ба мол аз ман вагар дарвеш кунамат , тнгдли нишинӣ . Пас ҳаловати зикри ман куҷо дарёбӣ ва ба ибодати ман кӣ шитобӣ ?
Гуҳи андари неъматии мағруру ғофил
Гуҳи андари тангдастии хастау риш
Чу дар сароу зрои ҳолат ин аст
Надонам кӣ ба ҳақи пардозӣ аз хеш