Қоли аллоҳи таъолӣ ё аиҳо аллазӣнаи омнўои атқўои аллоҳ , эй касоне ки ба ваҳдонияти ҳақи ҷлу ъло иқрор кардед парҳезгорӣ кунед . Имонро исбот кард ва ба тақво фармуд то бадоне ки арӯси имон бо онкӣ ҷамолӣ дорад , бе зевари тақво камолӣ надорад .
Дар хабараст аз хоҷаи оламу хулоса банӣ одами слии аллоҳи алайҳи вслм ки фармуд аз худои ъз ва ҷл шунидам ки ман шҳдлии болўҳдониаҳу лаки болрсолаҳи дахли алҷнаҳи алии мо кони фӣаи ман алъамал , ҳарки гувоҳӣ диҳад маро ба худоӣ ва туро ба пайғамбарӣ ба биҳишти даройад бо ҳар амалӣ ки дорад . Бо чандини шарафу давлат ки калимаи ихлоси рост ба вуҷӯди тақво мстзҳраст ки ё аиҳо аллазӣнаи Омуи атқўои аллоҳ . Дар ин чаҳ ҳикматаст ҳамоно ки худованди субҳонау таъолӣ даъват мекунад бандаи муъминро ба мақоми авлиё ки ҳар ки калима ихлос гуфт ба доира имон даромад аммо ҳар ки ба қадам тақво рафт ғолиб онаст ки ба мақом авлиё бирасад . Далел аз қуръон ки алои أни أўлёءи аллоҳи лохўФи алайҳими влоҳми иҳзнўн , вилоятро ҳамин ду тарафаст : имону тақво . Биёед эй дӯстон ки мо аз ин ду тараф яке дорем имон , ва он асласт то бақиятаи зиндагонии чунон ки муяссар шавад парҳезгорӣ кунем . Бошад ки аз давлати суҳбати авлиёии худои таъолӣ ки муқаррабони ҳазрати кбрёинд маҳрӯм нишуем ва ин муяссар нашавад магар ба тавфиқи бории ъзи исма .
ё раби чунон ки халъати имони бахшидае перояи тақво каромат кун атқўои аллоҳи влтнзри нафаси мо қидмати лғд . Ва бор дигар фармуд атқўои аллоҳи такрори лафз аз фоидау ҳикматӣ холӣ набошад , гуфтаанд таъкӣдаст алкломи إзои такаррури тқрри валикини бад-ӣни қадари ихтисор вақте уфтад ки маънӣ аз ин балиғ тар натавон ёфт .
Бидон ки тақво бар ду навъаст : тақвои солеҳону тақвои орифон . Тақвои солеҳон аз андешаи рӯзи қиёмат дар мстқбл , влтнзри нафаси мо қидмати лғ . Ва тақвои орифон аз ҳаёии раби Алъоламин дар ҳол киу атқўои аллоҳи ани аллоҳи хабири бмои тъмлўн . Вақте ки солеҳонро шайтони амалии нописандида дар назар биорояду нафасу табиати моил он кунад , андеша кунанд аз рӯзи қиёмату ҳисоб ки арсаи арзи аввалин ва охирин бошад , некбахтонро тоҷи каромат бар сару қабои саломат дар бар , бар тахти малики абадӣ дар давлати Наими сармадӣ такя зада , ва он гунаҳкорони парешони рӯзгори дил аз доғи маломати парешу сар аз бори хиҷолат дар пеш , пас аз нанги чунин мавқиф битарсанду даст аз гуноҳон бидоранд . Ани шоءи аллоҳ ки тавфиқ бахшад .
Мисли вқўФк ъанд аллоҳи фии млоء
Явми алтғобну астиқзи алмздҷр
ё ғоФри алзнби ҳилли трзии лнФски фӣ
Қайди алосорӣу ихвони алии срр
Гадоёни бинии андари рӯзи маҳшар
Ба тахти малик ҳамчун подшоҳон
Чунон нӯронӣ аз фари ибодат
Ки гӯйии оФтобоннду моҳон
Ту худ чун аз хиҷолати сари барорӣ
Ки бар дӯшат буд бори гуноҳон
Агар доне ки бад кардӣ ва бад рафт
Биёи пеш аз уқубати узрхоҳон
Ин баён ки кардем тақвоӣ солеҳонаст аммо баёни тақвои орифони он ки агар ъёзои биллоҳи гӯшаи хотири эшон ба амалӣ нокарданӣ илтифот кунад , на аз азоби рӯз қиёмат тарсанд балки дар он ҳолашон аз худои ъзу ҷл шарм ояд ки воқифасту матлаъ , ва раво набошад дар назари бузургони афъоли қабеҳ .
Овардаанд ки яке аз бузургонро зону дард кардӣ , гуфтандаш замонии пой дароз кун чун танҳоӣ . Гуфт танҳо нестам ки худованди ҷлу ъло ҳозираст ва шарм медорам ки дар ҳазрати худовандгори тарк адаб бошад . Пас эй зумраи солеҳони атқўои аллоҳи влтнзри нафаси мо қидмати лғд ,у атқўои аллоҳ . Парҳезгорӣ кунед ва бибинед ки имрӯз аз баҳри фардои қиёмат чаҳ бизоъат фиристодаед ва чаҳ захираи ниҳода . Вае ҳалқаи орифони ани аллоҳи хабири бмои тъмлўни доман аз гирди зулат нигоҳ доред ки худованди таъолӣ ҳозирасту бино .
Нақласт ки бандаи ҳабашии пеши пайғамбари слии аллоҳи алайҳ ва ?ала рафт ва гуфт ё расӯли аллоҳи ании ?утии фоҳишаи Фҳли лии тавбаи амалӣ ? нокарданӣ кардаам ҳеҷ маро тавба бошад ? гуфт бошаду ҳўи алзии иқбли алтўбаҳи ани ибода . Ҳабашӣ тавба кард ва берун рафт . Баъд аз замонӣ боз омад ва гуфт ё расӯли аллоҳи кони аллоҳи иронии алии злк дар он ҳолати мазмуми ҳақи таъолӣу тақаддус маро медид ? гуфт хомӯш чаро намедид ? иълми хоинаи алأъин ва мо тхФии алсдўр , чашмӣ дар абрӯ нагардад ба хиёнату хотирӣ дар сина нагзарад ба хилофи диёнати алокаҳи худованд таъолӣ доност бар ону бино . Ани так мисқоли ҳубаи ман хардали Фткни фии сахра ӯ фии алсмўоти أўи фии алأрз ӣот баҳои аллоҳ . Ҳабашии ин сухан бишунид , биноледу бзориду оби ҳасрату надомат аз чеҳра баборед , овардаанд ки нафасӣ аз сина пурдард бароварду ҷон ба ҳақ таслим кард .
Солеҳ аз душман андеша кунад ки набояд ки фардои қиёмат бар ҳоли табоҳ ӯ бихандад ,у ориф аз дӯст шарм дорад ки ҳамин дам напасандад ки қиёмат баъӣдасту ҳақи мулозими ҳабли алўрид .
Ризои дӯст ба дасти ор ва дигарон бигзор
Ҳазор фитна чаҳ ғам бошад ар барангезанд
Маро чу бо ту ки мақсӯдӣ оштӣ афтод
Равостгар ҳамаи олам ба ҷанг бархезанд
Тъолўо натиб ъишоу нртъи ода
Ва ани лами икни айши алъзўли итиб
Азои мо трозиноу сўлҳи бинно
Дъи анноси ирзўои торау иъиб
ё аиҳо аллазӣнаи омнўои атқўои аллоҳ . эй дӯстони худои таъолӣ ба тақво мефармоеду нишони дӯстии фармон бурданаст , ту ки даъвии дӯстии худои ъз ва ҷл кунӣ парҳезгорӣ кун чунон ки фармӯдааст . Накунӣ даъвӣ бебайнат оварда бошӣ тарсам ки собит нашавад .
Тарсам нарисӣ ба каъбае аъробӣ
Кин раҳ ки ту май рӯй ба туркистон аст
Мухолифати сифат душманонаст аз дӯстон напасанданду лоткўнўои колзини нсўои аллоҳи Фонсиҳми анФсҳм ҳамчун касоне мабошед ки калимаи тавҳид тарк доданду фармони худои таъолӣ фаромӯш карданд лоҷарам дар маърифати бории ъзи исма бар эшон баста шуд ки ман урф нафса Фқди урфи раба . Хештани шиносии нардбони боми маърифати илоҳии сет ҳар ки хештан нашносаст шносои ҳазрати иззат чун гардад ? натиҷаи нофармонии байн ки чаҳ мазмумаст . Пас бар ту бод эй бародар ки то туоне тан ба хизмату тоъати дрдҳӣу сар бар хати фармон иродат наҳй ки ба нури зикру ибодат , даруни муъминон равшан мегардад . Пас ба всилти ин равшаноӣ , басои мукошифоти ғайбӣу мушоҳидоти рӯҳонӣ даст медиҳад .
Хоҷаи олами слии аллоҳи алайҳ вслм мефармоед ман أхлси ллаҳи арбаъӣни сбоҳои зуҳрати инобиъи алҳкмаҳи ман қалбаи алии лисона яъне ҳар ки чиҳил бомдод ба ихлос бархезад ҳақи таъолии чашмаҳои ҳикмат аз дил ӯ бар забон ӯ равона кунад . Ин натиҷаи фармонбардории сет то қимати авқоти азизи бадоне ва ба хира зойеъ нагузароне ки тарки фармони торикии орад ва дар ойӣнаи торик чизе натавон дид .
Саъдӣ ҳиҷоб нест ту ойӣнаи поки дор
Знгорхўрдаҳ чун бинмоед ҷамоли дӯст
Влои ткўнўои колзини нсўои аллоҳи Фонсиҳми анФсҳм , ҳамчун касоне мабошед ки сар ба гуфтори насиҳати кунон фурӯ наёварданду қавли уламоу слҳо гӯш накарданду фармони худо ва расӯл набурданд . Подоши ин муомила чаҳ диданд ва ин амал бо эшон чаҳ кард ? Фонсиҳми анФсҳм . ВолФъли инсби илои алсбби бқўлаҳи таъолӣу злкми знкми алзии зннтми брбкми Фордикми Фосбҳтми ман алхосрин . Аз ҳукми ин феъли нохуби чашми басирати эшон фурӯ дӯхт то тартибу таркиби вуҷӯди худ фаромӯш карданд , ва дар зулмот ҳайрат бимонаданд ,у роҳ ба сари ин оят набурданд ки : анои хлқнокми ман туроби сами ман нутфаи сами ман ълқаҳи сами ман мзғаҳи мхлқаҳу ғайри мхлқаҳ , ва аз давлати ин маърифати маҳрӯми монданд ки ,у лақади хлқнои алонсони ман сулолаи ман тини сами ҷълноаҳи нутфаи фии қарори макин сами хлқнои алнтФаҳи ълқаҳи Фхлқнои алълқаҳи мзғаҳи Фхлқнои алмзғаҳи ъзомои Фксўнои алъзоми лҳмои сами аншоноаҳи хлқои охири Фтборки аллоҳи аҳсани алхолқин . Ин илми хештан шиносӣаст ва он касро ки дар ин илм назар нест дар баёни вуҷӯд , ҳукми Фонсиҳми анФсҳм дар шаън ӯ воқеъаст . Ва ҷой дигар фармуд қул сирўои фии аларзи Фонзрўои Киеви бдءи алхлқи сами аллоҳи иншии алншأаҳи алأхраҳ , бигӯӣ эй Муҳамад сафар кунед дар замин ва назар кунед то чигуна оғоз офариниш мекунад ва чигуна ба интиҳо май расонад ? каминаи донае ки дар замин ба қудрат ӯ парвариш меёбад чигуна беху шоху барг боз мекунад ? тухми хурмое хрмобнӣ мегардад . Ин ҳам бигзор ки ҳукм зоҳираст ва муҳаққиқон гуфтаанд сирўои фии أлأрз яъне дар замини вуҷӯди худ сайр кун ки агар дамӣ ба қадами фикрат , гирди олами вуҷӯди худ броиӣ аз он фозилтар ки ба пои оламро бипаймое . Агарчӣ фармӯдааст снриҳми оётнои фии алоФоқ вале ҷой дигар мефармоеду фии анФскми аФлои тбсрўн .
Умрҳо дар паии мақсӯд ба ҷони гардидем
Дӯст дар хона ва мо гирди ҷаҳони гардидем
Худ саропардаи қадараши зи макони берун буд
Он ки мо дар талабаши куну макони гардидем
Сӯрати Юсуфи нодида сифат ме карданд
Бо миён омад ва беақлу забони гардидем
Ҳамчуи булбули ҳамаи шаби наъраи занон то хуршед
Рӯй бинмуд чу хафоаши ниҳони гардидем
Бо аввал сухан ойем то мақсӯд фӯт нашавад : влои ткўнўои колзини нсўои аллоҳи Фонсиҳми анФсҳм . Кофар аз тарки ибодат ғам нахурд ва аз маъсият бок надорад , асл эътиқодаст чун асл надорад фаръ ба чаҳ кор ояд ? аллоҳи аллоҳи ту ки муъминӣ дар адои ибодати тақсиру тҳоўни равои мадор то ба сифатӣ аз сифати бегонагон мавсӯм нашӯй ки аз ту қабеҳтару нохуб тар ояд .
Душман ки ҷафое кунад он шева ӯст
Бории ту ҷафо макун ки маъшӯқӣу дӯст
Влои ткўнўои колзини нсўои аллоҳи Фонсиҳми أнФсҳми аўлӣки ҳам алФосқўн , бурун шуданд яъне бегонагонанд , рақами бегонагӣ бар эшон кашанди исботи ошнои туро қбздҳои ттбини алأшёء . Мурод аз ин сухан онаст ки кофарон аз доира антбоаҳ берунанд , тоъату маъсият тафовутӣ накунад эшонро , ту ки дар ҳарам амнамоне иззати худ нигоҳи дору ҳурмати худ ба ҷои ор , ки бо чунин манқибату ҳурмат ки туро доданд ба дайгарӣ наМонӣ , лои истўии أсҳоби алнору أсҳоби алҷнаҳ , аҳли биҳишту дӯзах баробар набошанд , асфали алсофлин чаҳ монад ба аъло алӣин ? Наими муқӣм кӣ буд чун азоб ?илем ? меҳнати эшон ки дар хозинони дӯзахи ҳминолнд ки адъўои рбкми ихФФи ънои иўмои ман алъзоб , ба давлати онон чаҳ монад ки волмлоӣкаҳи идхлўни алайҳими ман кули боби саломи алайкуми бмои сбртми Фнъми уқбои ?илдор ?
Аллоҳами аҷълнои ман ъбодки алсолҳину Фўозли алмқрбини алҳодини алмаҳдӣину анзлнои ҳзираҳи қдски ман аҳли ански ман алأнбёءу алмрслин , аллазӣнаи қоли аллоҳи ?лаами лохўФи алайҳиму лои ҳам иҳзнўн ,у ахтми лнои влоиаҳи Муҳамади слии аллоҳи алайҳи вслми хотами алнабӣину расӯли раби Алъоламин .