Мо умед аз тоъату чашм аз савоб афканда ем

Сояи симурғи ҳиммат бар хароб афканда ем

Гар ба тӯфон месипорад ё ба соҳил май барад

Дил ба дарёу сипар бар рӯй об афканда ем

Мӯҳтасибгар фосиқонро наҳй мункир ме кунад

Гӯи биё каз рӯй мастурии ниқоб афканда ем

Орифи андари чарху сӯфӣ дар самоъ оварда ем

Шоҳиди андари рақсу афюн дар шароб афканда ем

Ҳечкас бедоманӣ тар нест лекини пеши халқ

Боз мепӯшанд ва мо бар офтоб афканда ем

Саъдёи прҳизкорон худпарастӣ ме кунанд

Мо дуҳул дар гардану хар дар хлоб афканда ем

Рустамӣ бояд ки пешонӣ кунад бо деви нафас

Гар бар ӯ ғолиб шавем афросйоб афканда ем