Маро дилӣаст ки даъвӣ кунад ба ишқи ҳаме

Чаҳ дил буд ки надорад ба ошиқии даъвӣ

Дилами асири ғами ишқ ва ман асири дилам

Касе ба ҷузи ман асир асир бошад , не

Агар чаҳ ишқи сари ранҷу моя блўӣ аст

Дил манаст ҳамаи солаи ишқро моўӣ

Нигоҳ кун ки чаҳ мояи дареғу дард буд

Бар он ки фитна ранҷасту ошиқи блўӣ

Дилӣ ки дид ба дунёи уқубати ғами ишқ

Раво буд ки набинад уқубати уқбо

Маро ба ишқи маломат ҳаме кунанд ва равост

Карӣ кунад ки маломати кашӣ ба ишқи карӣ

Касе ки дида набошад ҷамоли сӯрати ишқ

Чаҳ баҳра бошадаш аз айшу лиззати ?дане

Ҳамаи саломати ман бории андар он бошад

Ки боди сӯии ман оради саломӣ аз слмӣ

Марои бузурги қабӯлӣ буд ба лайл ва наҳор

Агар биёбам хоки қабӣлаи Лайлӣ

Ғуломи он дилам аз дил ки ишқи рости ғулом

Фидои онам кӯ ҷон кунад ба ишқи Фдӣ

Агар ба ҷон ва ба дили дилбарӣ туоне ёфт

Бихар ки суди ту ҳосил шавад ба байъу шарӣ

Ҳар ончии роҳату лиззат буд ба ишқ дар аст

Маро ба ишқи маломат чаро кунанд ҳаме

Ман он касам ки ба ишқаст майли ман ҳамаи сол

Ки дил ба ишқ ба ҷойасту колбуд ба ғзӣ

Гарм ба ишқ азобаст ҳам бадваст халос

Вагар зъшқм дардаст ҳам бадваст шФӣ

Вагар ба тӣаи фироқи андарам ба ишқ равост

Ҳаме расад ба ман аз васли ваъдаи селоӣ

Вагар ба рӯз ва ба шаб чун фалак қарорам нест

Равост дар талаби оризин бадари дҷӣ

Вагар чу бадари дҷии шаб ҳаме наёбам хоб

Хушаст дар ҳавас рӯй хуби шамси зҳӣ

Марои зъшқи баси ин фоида ки сохта анд

Аз ӯ маъонии тшбиби шеъри шамъи ҳудо

Амини малики умр каз кифояти карамаш

Магари макорим ӯ ҳаст мӯъҷизи Мӯсо

Бузурги бори худоӣ ки дар атоу сахо

Бар абр ва баҳр кунад табъу дасташи астҳзӣ

Каминаи моя эй аз ҷӯад ӯ саҳоби баҳор

Кҳинаҳи поя эй аз қадар ӯ шаҳоб ва сеӣ

Ду даст ӯ ба атои гоҳ бар ду чашми ниёз

Ҳамон кунад ки зумуррад ба дидаи афъӣ

Саховат аз дил ӯ сохт дастгоҳи камол

Кифоят аз каф ӯ ёфт ғояти қсўӣ

Сӯй ҷҳим кашад душманяш чун исён

Ба хулди роҳи баради дӯстяш чун тақво

Ба шохи ҳиммат ӯ зани ду даст ва восиқ бош

Ки ҳаст хизмати маймунаши ърўаҳи алўсқӣ

Шароби хизмат ӯ рости мояи кавсар

Дарахти давлат ӯ рости сояи тӯбо

Ба осмон натавон кард васфи ҳиммат ӯ

Ки ҳимматаш ба сурайёсту осмон ба срӣ

Шигифтам ояд аз он кӯи бад-ӣни бузургӣу ҷоҳ

Чигуна бози бгнҷд ба олами суғро

зи меҳр ӯ мтъин шудааст оби ҳаёт

Зкин ӯ мутасаввир шудаи сети марги Фҷӣ

з нақс ӯст забони суханварони ахрс

з айб ӯст ду чашми ҷаҳонёни аъамӣ

Ҳрони сифат ки бидон Муҳамадат кунад воҷиб

Азиз кард бидон арзи хоҷаро мавло

Аё хирадро чўнонкаҳи ҷӯадро ҳотам

Ваёи адабро чўнонкаҳи адлро касрӣ

зи фарқи бандаи براردи фироқи ту гардӣ

Агар чаҳ нест чу ман бандае бад-ӣни аввалӣ

Чу ман ба даврии ту давр гаштаам змрод

Ба садри ту ки кунад ҷоли ман дурусти анҳӣ

На чашм ман нигарад сӯии ҳеҷ лаҳву нишот

На гӯши ман шунӯди ҳеҷ ояти башарӣ

Гарон ва хор шудам бар дили замонаи дун

Чунонкӣ бар дили фиръавни тираи дили Мӯсо

Ҳаме кунам пас аз он каз ту гуфт назмами шукр

Гуҳ аз замонаи шикояти гуҳ аз фалаки ?шкевӣ

Агарчӣ додаам ин дил ба хизмати ту забун ?

Ҳаром кард бар ӯ ҳиҷри ту тараб чу рабӣ

Худои ъзўҷл пойдор гардонод

Бузургӣу шарафу ҷоҳу қадару аҳду луӣ

Маро ба равони вайрон раҳо набояд кард

Чу дар кунишати ҷуҳуди палиди ҳеҷ набӣ

Ҳар оина ки бар Тирмизи рисии ҷудогона

Всоқ хоҳаму ташрифу ротбу аҷрӣ

Ба Авни рои Садиди туу атои ҷазил

Магар бар орми садии миёни фақру ғанӣ

Қариби понздаҳ соласт то ҳаме гӯям

Шарифи зоти туро шеърҳои чун шеърӣ

Чу ман ба мӯъҷизи назму ъҷўбаҳи нукта

На мӯъҷизӣаст ба ғазнӣн на мъҷбӣ ба ҳарӣ

Агар ба фазлу ҳунари ком дил нахоҳам ёфт

Аз ин сипас ману девонагӣу танзи ҷҳӣ

Ҳамеша то шуъарои замона ёд кунанд

Каримро ба мдиҳу лӣимро ба ?ҳеҷӣ

Бизӣ ба коми дили дӯстон ва бар дар ту

Ҳазор чокари шоир чу ахтлу аъшӣ

Хуҷастаи бод хиромидан аз сафар ба ҳзр

Дар ин хуҷастаи баҳорону мавсими азҳӣ