Ҳар ки хамӯш аз шикоятаст забонаш

Ҳалқаи зикр хФӣаст меҳри даҳонаш

Вақт касе хуши дарин риёз ки бошад

Чун гули раънои яке баҳор ва хазонаш

Даст з хон сипеҳри сифлаи нигаҳи дор

Каз лаб гӯраст хушктар лаби Нонаш

Зуди сари сабз худ кунад алафи теғ

Ҳарки нагардад ҳарифи теғи забонаш

Рӯй ту ойӣнае буд ки чу хуршед

Ҳам з фурӯғ худаст оинаи дониш

Бас ки лутфи аўФтодаҳи он тани симин

Хор ба пероҳанаст аз раги ҷонаш

Нақш пазирӣ шавад злўҳи дилаши маҳв

Дидаи ойӣнае ки шуд нигаронаш

Нарм нагардад ба офтоби қиёмат

Бас ки фитодааст сахти пушт камонаш

Оҳ чаҳ созам ки нест ҷузи алифи оҳ

Қисмати ман аз висоли мӯӣ майонаш

Чун садаф азоб гавҳараст лаболаб

Дидаи ман аз рух ситора фишонаш

Пеши карямони ғаюр лаб накушояд

Соиб агар пар гуҳар кунанд даҳонаш