Дар дили хулд чу тири қазо ҳар адои халқ

Раҳмаст бар касе ки шавад ошнои халқ

Субҳ қиёматаст ҷабини кушодаи шан

Барқ фаност ханда дандон намой халқ

Дар шӯраи зори рехтани об зиндагӣ аст

Аз умри ончӣ сарф кунӣ дррзои халқ

Дар чори муваҷҷаҳи лангар киштӣаст бодбон

Осӯдагӣ тамаъ макун азошнои халқ

Мурғӣаст каз гусастан домаст дилгарон

Он содаи дил ки шиква кунад аз ҷафои халқ

Дроби зери коҳи хатари бештар буд

Аз раҳи Марв ба зоҳири сулҳи всФои халқ

Ҳаркас ки бртў пушт кунад муғтанами шумор

Каз рӯй кори халқ буд ба , қафои халқ

Торў ба халқи дорӣ , пуштат ба қибла аст

Бар халқ пушт кун ки шӯии муқтадои халқ

Сирии зи ҳарфи пучи ндорндмрдмон

Бе донаи сайр ва давр кунад Осиёи халқ

Аз пунбаи нози марҳам кофур ме кашад

Гӯшӣ ки шуд гузидаи зоўози пои халқ

Дилсӯзяш ба ашк надомат сиришта буд

Бастем чашми икқлм аз тўтёии халқ

То ваҳшатам ба водӣ танҳо рӯй фиканд

Брмни даҳони шер буд нақши пои халқ

Дар дидаҳо сабк нашӯй то чу барги коҳ

Азҷои Марв ба ҷозибаи каҳрабои халқ

Соиб ба дарди хеши з дармон кун ихтисор

Каз дард бе давост гаронтар давои халқ