Аз саркашӣ ва ноз надорад сари мо гул

Српиш фикандааст ба тақрйви ҳаёи гул

Кӯи фурсати дилҷӯеи мурғони гирифтор

Хорӣ натавонист баровард зи пои гул

Икрнгӣ ишқаст ки аз хок барояд

Бо ҷомаи хунин ба тариқи шуҳадои гул

Ғофил машав аз шабнами ин боғ ки чида аст

Зон рўърқи шарм ба домон нашав қабои гул

Аз захм забонаст нишоти дили аФгор

Дар доман хошок кунад нашаву намои гул

Ҳасан аз назари пок муҳобо нанамояд

Аздидаҳ шабнам накунад шарму ҳаёи гул

Магушо ба шукри хандаи лаби хеш ки бошад

Дрмртбаҳи ғунчагии ангушти намои гул

Чашм нигаронаст саропои зи шабнам

То зон рух гулранг кунад касби сафои гул

Рангини суханони дрсхн хеш ниҳодананд

Аз накҳат худ нест ба ҳар ҳоли ҷудои гул

Дилтангии ҷовид нигаҳбонӣ умраст

Аз ханда худ рафт ба тороҷи фанои гул

Аз покӣ ишқаст ки дар пардаи шабҳо

Дар хоб равад маст ба зери пурмо гул

Бо неку бади халқ буд лутфи ту яксон

Хандад ба як ойин ба рухи шоҳу гадои гул

Соиби зи нўоснҷии мо ғунча шуд он шӯх

Ҳар чанд ки хандон шавад аз боди сабои гул