Оби ҳайвони ман ниҳон дар зулмати шаб дида ам

Нури бедории ҳамин дар чашми кавкаб дида ам

Гар бигӯям хоби ширини талх бар мардум шавад

Он қадри файзӣ ки ман дар пардаи шаб дида ам

Лаб ки ақд ӯст дар афвоҳи мардуми сӣ ва ду

Дар даруни ҳуққааш сӣ вдўи кавкаб дида ам

Ман ки натавонам сифедӣ аз сиёҳӣ фарқ кард

Шишаи гардуни пар аз ҷаҳли мураккаб дида ам

Дар гиреҳ чизе надоранд ин ҳўснокони пуч

Риштаи умедҳоро риштаи таб дида ам

Пои лғзи сад ҳазорон ошиқи лаб ташна аст

Чоҳи симинӣ ки ман дар себи ғабғаб дида ам

Ҷумлаи аФоқи ҷаҳони роқтъ бо сар карда ам

То чу моҳ аз меҳри ҷоми худ лаболаб дида ам

Мҳртобон чун чароғ рӯз бошад пеш ӯ

Офтобиро ки ман дар пардаи шаб дида ам

Ҷои орому қарор аз кӯтаҳандишон шуда аст

Варна ман рӯй заминро пушти мураккаб дида ам

Чун ба талхии нгзронми рӯзгори хеш ро

Ман ки нӯши халқро дар неши ақраб дида ам

Ба ки меҳри хомшӣ бар лаби занами изҳор ро

Ман ки соиби қатли худ дар арзи матлаб дида ам