Ман ба обу нон агар чун биғмон ме зистам

Бе муҳаббати кофарамгар як замон ме зистам

Зинда аз ёди ҳақами ман варна дар ин хокдон

Сад кафан пусонда будамгар ба ҷон ме зистам

Марг бар ман зиндагонии рогўорокрдаҳ буд

Дрбҳорони ман ба умед хазон ме зистам

Гар намешуд пардаи чашми ҷаҳони байни бихўдӣ

Ман чисон дар ваҳшати обод ҷаҳон ме зистам

Ҳосилам аз зиндагӣ чун шамъи ашки воаҳ буд

Ман дарин маҳфил барои дигарон ме зистам

Ханда меомад маро чун гул бар авзоъи ҷаҳон

Бо лаби хандон агар дар гулистон ме зистам

Бар самандари оташи сӯзон буд оби ҳаёт

Ман ба дӯзах дар биҳишт ҷовдон ме зистам

Гар зи ковуши хонаи худ май расонидам ба об

Чун Хизри ман ҳам ба умр ҷовдон ме зистам

Моҳӣ беоб дар хушкӣ чашон ғалатад ба хок

Давр азон ҷони ҷаҳони соиб чунон ме зистам