Сода лавҳон ғофиланд аз улфати биҷои ҳам

намениҳанд аз дӯстии занҷирҳо бар пои ҳам

Соф агар бошад ҳавоӣ бе ғубори дӯстӣ

Ҳоли дилро метавон дарёфт аз симои ҳам

Рӯзяш чун шер омодааст дар маҳди замин

Ҳарки чун Тифлон гузорад даст бар болои ҳам

Доғи он дрёнўрдонм ки чун занҷири мавҷ

Вақти шӯриш барнаме доранд сар аз пои ҳам

Дар назарҳо чун суфолу санги гардиданди хор

Сахти рӯйон аз шикасти қимати колои ҳам

Гарчи дар паҳлавии ҳам чун сбҳаҳи сад дона анд

Сад биёбон дар миён доранд аз дилҳои ҳам

Аз намаки таҷдиди захми куҳна ҳам ме кунанд

Ин нифоқ олӯдагон гирданд агар ҷӯёии ҳам

Мояи афсӯсро аз ҷаҳл афзӯн ме кунанд

Содаи лавҳоне ки медузданд аз дунёии ҳам

Соиб аз тани парварони ёрии тамаъ кардан хатост

Аҳли дилро нест чун дар аҳди мо пурвои ҳам