Мо чу субҳ аз рости гуфтории илм дар оламем

Муҳаррами ойӣнаи хуршед аз пос дамем

Аз гаронқадрии дарин дарё гиреҳ гардӣда ем

Варна чун оби гуҳари мо фориғ аз беш ва камем

Срўозодим бар мо бе барӣҳо бор нест

Бо камоли тангдастии тоза рӯй ва хуррамем

Хоҳад афтодан ба фикри мо сулаймони замон

Гар ба дасти деви нафаси афтода ҳамчун хотамем

Дар дили сангин ӯ дорем роҳӣ чун шарор

Гар ба зоҳир дар ҳарими васл ӯ номаҳрамем

Даст афсӯсаст барги моу бори дили самар

Мо дарин бстонсро гуё ки нахл мотамем

Парда бардорем агар аз доғи ъолмсўзи ишқ

Хокдони офаринишро савод аъзамем

Саъй дар тай кардани тӯмор шӯҳрат ме кунем

Варна мо дар боди дастии пеш пеш ҳотамем

Муддатии одами гул аз назораи фирдавси чид

эй биҳишти ошиқони охир на мо ҳам одамем

Чашми мо пӯшида гардӣдааст аз шарми ҳузур

Варна бо гул дар таҳи як перҳан чун шабнамем

Дам задан куфраст дар ҷое ки исо нотиқ аст

Ҳақ ба дасти мостгар хомӯш ҳамчун Марямем

Барнаме ояд зи абри он офтоб бе завол

Варна мо омодаи фонӣ шудан чун шабнамем

Дар таҳи як перҳан чун буии гул бо барги гул

Ҳам зикдигри ҷудои афтода ва ҳам бо ҳамем

Бе забонии махзани асрорро бошад калид

Мо ба меҳри хомшии мустағнӣ аз ҷом ҷамем

Рӯзӣ фарзанд гардад ҳар чаҳ май корди падар

Мо чу гандуми синаи чок аз инфеъол одамем

Чашм бад бошад ба қадари нақш чун уфтад зиёд

Мо зи чашми шӯри мардуми эмин аз нақш камем

Уқда ҳо дорем дар дили соиб аз бе ҳосилӣ

Гарчи аз озодагии сарв риёз оламем