Ба доман май дӯди ашками гиребон май дарди ҳушам

намедонам чаҳ мегуяд насими субҳ дар гӯшам

Ҳануз аз таъни хомӣ неш мехӯрдам зи занбӯрон

Ки бар медошт аз ҷои сақфи ин майхонаро ҷӯшам

Ман он баҳри гҳрхизми бисоти офариниш ро

Ки гавҳар мешавад симоб агар резанд дар гӯшам

Ба андаки рӯзгории бодбон киштӣ ме шуд

зи лутфи соқёни саҷҷодаи тазвир бар дӯшам

Аз он рӯзӣ ки бар болой ӯ оғӯш во кардам

Дигар номади баҳам чун қибла аз хамёзаи оғӯшам

зи ҳуши худ дар озорами навое орзӯ дорам

Ки натавонади Аннани худ гирифтани маҳмили ҳушам

Ба кор дигарон кун соқии ин ҷоми сабӯҳӣ ро

Ки то фардои маҳшари ман хароби суҳбати дӯшам

Ту даст аз худ намое бар мудорои хасми биҷўҳр

Ки ман дар ҷавҳари худ ҳамчуи оби теғи хаси пӯшам

зи чашмаши мастии дунболаи дории қисмат ман шуд

Ки шуд навмеди субҳи маҳшар аз бедории ҳушам

Канори модари айёмро он Тифли бдхўим

Ки натавонад ба ком ҳар ду олам кард хомӯшам