Бихўдӣ дошт зи фикри ду ҷаҳони озодам

То ба ҳуши омадам аз арш ба фарши афтодам

Пои ман бар сар ганҷаст чу девори ятем

Дасти худ бӯса занад ҳар ки кунад ободам

Сафари бихўдими по ба рикобаст , куҷост

Боди дастӣ ки ба як ҷуръа кунад имдодам ?

Кори ман дар гиреҳ аз пурҳунарӣ афтода аст

Дорад аз ҷавҳари худ мӯи қалами фӯлодам

Бод ёрб зи саодати ҳамаи рӯзаши наврӯз

Ҳар ки дар ид наёяд ба мборкбодм !

Нолаи мурғи гирифтор асарҳо дорад

Хоҳад афтод ба доми дгарони сайёдам

Хонаи оинаро танг кунад бар ширин

Бесутунӣ ки мусаввир шавад аз Фарҳодам

Манеҳам он гавҳари шҳўор ки аз ғалатоне

Аз канори садафи чарх ба хоки афтодам

Шаби обистан умед шуд он рӯзи ақим

Ки ман аз модари сангини дили даврони зодам

Ба чаҳ умеди даҳуми домани фарёд аз даст ?

Ман ки фарёд рисӣ нест ба ҷузи фарёдам

Нест он мисраи барҷастаи хадангаши соиб

Ки агар боли برارد , баравад аз ёдам