Чаҳ қадари сархушӣ аз бода ангур кунем

Ба ки паймонаи худ аз сар Мансур кунем

Мо ки аз партави маҳтоб назар ме бозем

Ба чаҳ тоқати ҳаваси анҷуман тавр кунем

Мо чу наргис ба тани хеши назар бохта ем

Ба чаҳ рӯи чашм ба рухсора манзур кунем

Намакӣ нест дарин олами пуршӯр , магар

Аз намакдони қиёмати даҳанӣ шӯр кунем

Биравӣ эй барқи сбксир ки дар хирмани мо

Дона Эй нест ки қуфли даҳан мӯр кунем

Орифони ғӯраи худро мегулгун карданд

Мо бар онем ки саҳбои худ ангур кунем

Ҷодаи равшани шамшер буд дасти бадаст

Соиб аз марг чаро манзили худ давр кунем