Гумон мабар ки бғир аз ту ошно дорам

Биҷузи ту раҳ ба куҷо май барам киро дорам

Ба қадари захм буд роҳи шонаро дар зулф

Ба чокҳои дили худ умедҳо дорам

зи бас ки дар тани ман доғҳо ба ҳам пайваст

Гумон баранд зира дар таҳ қабо дорам

Дарин муҳӣт ки бозуии мавҷи хор ва хас аст

Ба дасти бастаи таманноӣ ошно дорам

зи хоксории ман чашм мешавад равшан

Ба чашми мардум аз он ҷо чу тўтё дорам

Чу рӯсафедии ман дар шикастагӣ баста аст

Дареғи донаи худ чун з Асия дорам

зи доғи ташнаи лабии дил наме тавон бардошт

Вагарнаи роҳ ба сарчашма бақо дорам

Ба муддаои нарасӣдан шудааст матлаби ман

Вагарнаи рухсати изҳор муддао дорам

Маро ба боғ касон нест ҳоҷатӣ чун субҳ

зи чоки синаи худ боғ длгшо дорам

Ба пора кардан ман дӯхтааст олами чашм

Агар чаҳ чун ҳарами каъбаи як қабо дорам

з ростӣ набӯд шохҳои бе бар ро

Хиҷолатӣ ки ман аз қомати ду то дорам

Гарон чу сабза бегонаам дарин бустон

Ба ҷурми ин ки суханҳои ошно дорам

Алоқае ки каттонро буд ба моҳи тамом

Ба пораи пораи дили ман ҷудо ҷудо дорам

Чунон хушаст ба озодагии марои соиб

Ки ваҳшати қафас аз нақш бӯрё дорам