Агар чаҳ дар чамани рӯзгори хору хасам

Чу лолаи доғ буд гули зи гармии нафасам

Дарин риёзи ман он булбулам ки ме ояд

Садои хандаи гул аз шикастани қафасам

Ба ҷурми ҳарза дарое марои зи боғи марон

Ки орамидатар аз буии гул буд нафасам

Чунон гузидаи маро остин фишонӣ халқ

Ки илтифот ба шукр намекунад магасам

Бғири соя маро нест зон шикор дигар

Ки ман аз тӯли амли солҳост дар мирсам

зи ман ъзизтрӣ нест малики хорӣ ро

Агар чаҳ дар назари эътибори ҳеҷ касам

Агар чаҳ рафтаам аз тангнои чархи бурун

Ҳамон зи танагии ҷо танг мешавад нафасам

Ду арбаъӣн басар омад зи зиндагонии ман

Ҳануз дар хами гардуни шароби нимрсм

Макун аз мардуми болиғи назари ҳисоби маро

Ки бо сифедии мӯи шери хораи ҳавасам

Рӯм ба хоб чу афсона аз таронаи хеш

Агар чаҳ боиси бедории ҳазор касам

зи ҳади хеш ба мастӣ наме рӯми берун

Дарин ҳзираҳ дар бастаи эмин аз асасам

Чаҳ ҳоҷатаст ба банд дигар марои соиб

Ки ман зи лоғарии худ ҳамеша дар қафасам