Агар ба рӯй ту бор дигар назора кунам

Чу субҳи зиндагии хешро дубора кунам

Маро ба сӯии ту болу пар дигар гардад

зи иштиёқи ту ҳар ҷомае ки пора кунам

Марои нигоҳ ту кардааст ончунон ваҳшӣ

Ки аз хаёли ту дилҳои шаб канора кунам

Ба ашк талх башуем зи чашми анҷуми хоб

Ба оҳи гарми рухи моҳ пурситора кунам

Маро ки нест баҷои дасту дил , чаҳ афтода аст

Гиреҳ ба кори худ афзӯни з истихора кунам

Намонад дар назар аз ҷӯши ашки ҷои нигоҳ

Магари зи рахнаи дили ёрро назора кунам

Агар ба қатра фитад роҳи диққати назарам

Таҳияи сафари баҳр бикнораҳ кунам

Ман он латифи мизоҷам ки гурбаи сояи ток

Фитад гузори маро , мастӣ гузора кунам

Дарин муҳӣт агар таҳтае ба даст уфтад

Ғалати зи Тифли мизоҷӣ ба гоҳўораҳ кунам

Тамоми умри дил хеш мехӯрам соиб

Ки ёрро ба чаҳ афсун шробхўораҳ кунам