Зиҳии зи софии чашми ту чашми ҷони равшан

Насими пеши хироми ту буии пероҳан

Азон ҳамешатар ва тозааст сунбули зулф

Ки беҳиҷоб кунад бо ту даст дар гардан

зи хок , дасту гиребон ба сарв бархезад

Ба хок ҳар ки шавад қомати ту соя фикан

зи барги лолаи ин боғ срсрӣ магзар

Ки лайлеи сари маҷнӯни ниҳода дар доман

Ту кистӣ ки кунӣ сари бараҳнаи ҳамчуи ҳубоб

Дар он фазо ки нагардад муҳӣт бе ҷавшан

Ба ӣнқадар ки зи дил бар сар забон омад

Чу офтоб ба гирди ҷаҳони давиди сухан

СФи расонади Хизрро ба чашмаи ҳайвон

Ба меҳр , чашм масеҳо шуд аз сафари равшан

Набарди занги зи ойӣнаи дили ёқӯб

Насими Мисри сафар то накард аз маскан

Ҷавоби он ғазаласт ин соиби мавлавӣ

Ки ӯ чу оинаи ҳам нотиқаст ва ҳам алкн