Дар рӯзи ҳашари сояи кӯҳи гуноҳи ман

Гардид аз офтоби қиёмати паноҳи ман

Андеша аз шикаст надорам ки ҳамчуи мавҷ

Афзӯда мешавад з шикастани сипоҳи ман

Гар моҳ ва офтоб шавад ҳар ситора Эй

Равшан намешавад шаби бахти сиёҳи ман

Сӯзад ба нотавонии ман дили ғанӣам ро

Дӯд аз ниҳоди барқи براردи гиёҳи ман

Набӯд ба нози болаши мардуми марои ниёз

Каз дасти худ буд чу сабуи такяи гоҳи ман

Бар бод дод хирмани умри ман ва ҳануз

Сокин намешавад нафаси умри коҳи ман

Дар чшмхонаҳ бар дару девор май тунд

Аз дўрбоши нози ту тори нигоҳи ман

Кам нест файзи гардиши тасбеҳи ман зи ҷом

Махмур маст меравад аз хонақоҳи ман

Дар водӣӣ ки халқи назари баста май раванд

Борӣктар зи мӯӣ миёнаст роҳи ман

Ҳар чанд май кашам май гулранг дар либос

Гул мекунад чу ғунчаи зи тарафи кулоҳи ман

Дар тангнои сина азон хуии оташин

Чун мӯии зангён шудаи печидаи оҳи ман

Чун шамъи пеши пои насим аўФтодаҳ ам

Дасти ҳимоят ки шавад то паноҳи ман

Ҳар чанд аз ҳиҷоб надорам забони узр

Соиб басаст хиҷлати ман узрхоҳи ман