Аз доғ буд чеҳраи афрӯхтаи ман

Гардад зи шарари зиндаи дили сӯхтаи ман

Чун оташи сӯзони з тараб нест , ки бошад

Аз силии сарсари рухи афрӯхтаи ман

Чун лола з менест марои сурхии рухсор

Хӯнаст шароби ҷгрсўхтаҳи ман

Пӯшидан чашмаст марои хонаи сайёд

Ғофил машав аз бози нзрдўхтаҳи ман

То чашм кунад кор , сияҳи хона Лайлӣ аст

Дар домани саҳрои дили сӯхтаи ман

Фарёд ки чун ғунчаи пай сӯхтани дил

Шуд мушти шарории зрондўхтаҳи ман

Соиб кунад аз сояи худ ваҳшати сайёд

Ром карда Ғаззолӣ ки шуд омӯхта ман