Бо либоси анбарин имрӯз ҷавлон карда Эй

Сарвро дар ҷомаи қамарӣ хиромон карда Эй

Аз дили шаби парда бар рухсори рӯзи афканда Эй

Шуъларо дар парниёни дӯд пинҳон карда Эй

Чун Сикандари ташнагонро сар ба саҳро дода Эй

Абри зулматро ниқоби об ҳайвон карда Эй

Каъбаи сон бар тани либоси шбрўони пӯшида Эй

Олимиро аз либоси сабр урён карда Эй

Дар либоси аҳли мотами ҷилва гар гардӣда Эй

Рӯзро бар ошиқони шом ғарибон карда Эй

Дар миёни рӯзу шаби хӯн дар миёнаст аз шафақ

Чун ба ҳам ин ҳардуро даст ва гиребон кардае ?

Офтоби теғи зан чун гули сипар афканда аст

То ту бо теғу сипари оҳанг майдон карда Эй

Дар чунин рӯзӣ ки гавҳар кард оби худ сиблат

Ташнагонро манъ азон чоҳ занхдон карда Эй

Об хӯрдан аз мурувват нест дар ъошўр ва ту

Чашм мегаванро зи хӯни халқ мисатон карда Эй

Оҳ агар шоҳи шаҳидон аз ту пурсади рӯзи ҳашар

Ончӣ аз бедод бо мо талх комон карда Эй

Соиб аз бас каз забони калаки шукри рехтӣ

Серумаи зори Исфаҳонро шкрстон карда Эй