Коши ман аз рӯзи аввали булҳаваси грдидмӣ

То зи гулзори ту густохонаи гулҳо чидмӣ

Гоҳ дар пои ту бихўд чун замини афтодамӣ

Гоҳ бар гирди сарат чун осмони грдидмӣ

Ин ки май бӯсами замин аз давру ҳасрат май барам

Гоҳи дасту гоҳи поу гоҳи лаби бўсидмӣ

Покдомонии маро дар парда дорад , варна ман

Бо ту дар хилвати сарои қурб май нўшидмӣ

Поси номӯси муҳаббат гар намешуд хори роҳ

Бо ту чун гул дар таҳи як перҳани хўобидмӣ

Гар Аннани шармро чун зулф аз кафи додмӣ

Риштаи ҷонро бар он мӯии камари пичидмӣ

Гар даҳан май доштам чун тӯтӣон дар ошиқӣ

Зон лаби ширини сухани ман ҳам шукри нўшидмӣ

Банд наниҳодӣ агар бар даст ва поем шарми ишқ

Беҳиҷоб аз нахл ӯ ман ҳам самари брчидмӣ

Захми дандони надомати хӯни ман кӣ рехтӣ ?

Охири ин коррогар рӯз аввал дидамӣ

Кофарамгар бо ту мекардам ба як масҷиди намоз

Ончии имрӯз аз ту фаҳмидам агар Фҳмидмӣ

Он худои нотарсро бар ҷони ман кӣ мегумошт ?

Ишқ безинҳор , агар ман аз худои трсидмӣ

Дар муҳаббати ин ки кушедам ба ҷони умри дароз

Чанд рӯзии коши соиб дар ҳаваси кўшидмӣ