Надорам ёди худро фориғ аз ишқи блоҷўиӣ

Чу доғи лолаи доим дар назар дорам прирўиӣ

Ба барги сабз чун Хизр аз риёз ҷон шудӣ қонеъ

Ба хӯни рангин чу шох гул нагардӣ дасту бозуе

Азон дар ҷайби гул бисёр бидрдонаҳ май резӣ

Ки ҳаргиз аз чаман пиро надидӣ чини абрӯе

Маро чун меҳри хомӯшӣ ба ҳам печидаи ҳайронӣ

Аҷаб дорам барояд дар қиёмати ҳам зи ман ҳўиӣ

Тасаллӣ мекунад худро ба ҳарфу савт аз Лайлӣ

Чу маҷнӯн ҳар ки дорад дар назари чашми сухангӯе

Ҳамон ҳасан анҷуман орост дар ҳар ҷо ки май байнам

Ки дорад дар назари зоҳиди ҳам аз гули тоқи абрӯе

Ба ҳасани шоҳидони маънӣ аз сӯрат қаноат кун

Ки дар малик сулаймон нест зини беҳтари прирўиӣ

зи суҳбатҳои олам бениёзам бо дили равшан

Ба даст овардаам чун сарви азин гулшани лаби ҷӯӣ

Дилӣ дорам зи лавҳи синаи атфоли равшантар

Надорад чун чароғи ойӣнаи ман пуштӣу рӯе

Агар рӯй замини як чеҳра оташ фишон гардад

зи хомии авди моро барнамеи оради сари мӯе

Мурувват нест аз парвонаи мо ёди ноўрдн

Дар он маҳфил ки бошад ҳар сапандии оташини рӯе

Висоли тозаи рӯйони занг аз дил май баради соиб

Хушо қамарӣ ки дар оғӯш дорад қади дилҷӯе