Тифласт ёру чашмаш бо мо назар надорад

То бода хом бошад бо кас асар надорад

Умрӣаст дарди ишқаш бегона гашта аз мо

Он ошнои дерин аз мо хабар надорад

Талхаст сабри лекини нафъаш ба аз зиён аст

Заҳраст хашм , лекин аммо зарар надорад

Доими харобаи мо чун зер осмон аст

Зон рӯй кулбаи мо девор ва дар надорад

Хати қадим агар нест бар сафҳаи рух ӯ

Пас аз чаҳ рӯй қуръони зер ва зибр надорад

Пайғоми дил ба ҷонон май баради тири оҳам

Аммо чаҳ чораи созами ин мурғ , пар надорад

Аз ишқи моҳрӯён зоҳид намекунад нанг

намедод дил ба чашмаш аммо ҷигар надорад

Гар нест мардуми чашми пас аз чаҳ рӯй он ма

Аз соилони кӯяши тоб назар надорад

Шуд аз камол , зоҳири нуқсони аҳли олам

Аз айб , пок бошад он ков ҳунар надорад

Бар ашки ман тараҳҳум бояд ки ӯ ятем аст

Рӯ дар сафари ниҳодаи Тифл ва падар надорад

Дар роҳи истиқомати он ков ки сар аз он кӯ ?

Биниҳода пой бар арш то ҳашар барнадорад

Ғарқи муҳӣти ваҳдат аз касратаст дили ҷамъ

Дар зери баҳри киштии ҳаргиз хатар надорад

Зулфат шабӣаст баси хуш рӯй ту рӯзи равшан

Ин рӯзи шаби надидаи он шаб саҳар надорад

Аз ғами хушами съидо зон рӯ ки даври гардун

Дар корхонаи чизеи зоин хубтар надорад