Шавам девонааш маҷнӯн ба мангар ҳамсафар бошад

Дар оташ май рӯм парвонаамгар роҳбар бошад

Тавонам шуд ба исои ҳам нафасгар хушк лаб бошам

Рӯм бар осмонгар ҳамчуи абрами чашм тар бошад

Шавад он вақти айби кҷрўони рости рӯи зоҳир

Ки одамро қабули ом аз роҳ ҳунар бошад

Чисон оташ кунад манъи тапиши мурғи кабобӣ ро

Ки бо ҳар шуъла парвоз оварадгар бол ва пар бошад

Сухани борӣктар аз мӯӣ хоҳад дар миён омад

Дар он базмӣ ки ҳарфи печу тоби он камар бошад

Ба таклифи намозу рӯза чун ҳушёр ме гиранд

Нахоҳам рафт аз майхона то ақлам ба сар бошад

Чисони дилро тавон бардошт аз мижгони хунрезӣ

Ки кори синаи ришони доимо бо нештар бошад

з бе баррагии туоне ҳамчуи сарви озоди гардидан

Ки дар бораст ҳар нахлӣ ки онро барг ва бар бошад

Тавон дар гулшани олами съидои икдмӣ во шуд

Ба шарти онкӣ дар дастат чу гули як мушт зар бошад