Май талху чамани пургул , соқӣ намакин бошад

Оё ки чунин гуфтам дар рӯй замин бошад

То аҳриман нафаст зиндааст ту ғамгинӣ

Гар малики сулаймонат дар зер нигин бошад

Ҷузи фикри хату холаш бовар накунам ҳаргиз

Дар коргаҳи олами нақшӣ ба аз ин бошад

Айём баҳор омад гули хайма ба саҳро зад

Ороми магари имрӯз дар хона зин бошад

Бар бозуии пари зӯрат бар ҳасани дили афрӯзат

Мағрур машав зинҳори неи он ва на ин бошад

Хўшўқти фақирӣ ки сафо дошта бошад

Пӯшидаи зи худ раҳ ба худо дошта бошад

Касро гузар аз сояи кӯии ту маҳол аст

Гар бар сари худ бол ҳумо дошта бошад

Дар хотири ман ҷузи ғам ӯ ҳеҷ дигар нест

То дар дили худ ёр чҳо дошта бошад

Маъшуқа хӯбӣаст ҷаҳон лек ба шартӣ

Кин ҳарза ҳар пеша вафо дошта бошад

Хӯн кардау сармаст равонаст маи ман

То боз дигар азм куҷо дошта бошад

Бигурезам аз он шаҳр ки доранд хилоиқ

Дардӣ ки назари сӯй даво дошта бошад

Пӯшида тавонад равад аз ҳар ду ҷаҳони чашм

Аз ҷозибаи он кас ки Асо дошта бошад

Чун ман нашавад субҳи бад-ӣни рӯзи гирифтор

Дар сина агар оҳ расо дошта бошад

Бе баррагии ман то ба камолӣаст ки биллоҳ

Безорам аз он не ки наво дошта бошад

Икдл шавад аз ҳар ду ҷаҳони он ки чу хуршед

Дар дасти тиҳии зулфи ду то дошта бошад

Ҷузи сайри ҷамоли ту съидо накунад ҳеҷ

То дар дил ва дар дида зё дошта бошад