Наққоши тарҳи сӯрати онро чисон кашад

Он дастрас куҷост ки каси нақш ҷон кашад

Хол ва хаташ кашад ба яқин ҳар мусаввирӣ

Аммо камони абрӯии онро чисон кашад

Натавон кашид гуфт малики бори ишқ ро

Аммо чаҳ чора гуфт ки ин нотавон кашад

Олами вуқуъи сӯрати ин корхона нест

Сонеъи қалами нахусти пай имтиҳон кашад

Дунёу охират ба туфайл ниёз ӯст

Ҳар ошиқӣ ки нози ту номеҳрбон кашад

Савдо ба ғайриишқи ту ҳар кас ки нақши баст

Гар сўдҳост дар назари охир зиён кашад

Хоҳад ки то сабк нашавад гуфтугӯии ишқ

Худро бигӯ ба гӯшаи гӯш гарон кашад

Хуши ошиқӣ ки аз дами теғи шаҳодаташ

Бе заҳмати хумор , меарғавон кашад

Ёрб чаҳ дилбарии ту ки нанамуда рӯй хеш

То ҳашари интизори ту пер ва ҷавон кашад

Дар ин замонаи як ҷиҳатӣ дар ниҳод нест

Аз байзаи мурғ агар ба мисли тавъамон кашад

Ҳар соғарӣ ки он лаб менӯш ме кашад

Дилро зи қайди силсила ҳуш ме кашад

Дар ҳар чаман ки сарв кунад ёди қоматаш

Булбули забони нолау гул гӯш ме кашад

Зоҳид ки даии гуноҳ ба гардан наме гирифт

Бор худӣ бибин ки чаҳ бар дӯш ме кашад

Абрӯӣ ӯ ки панҷаи хуршед тоб дод

Нози ин камон ба қӯт бозуаш ме кашад

То ҳарф мебаланд нагардад миёни халқ

Дили бодаи сухани зи раҳ гӯш ме кашад

Ҷо дар даҳони шиша май мекунад ба завқ

Ҳар зоҳидӣ ки пунбае аз гӯш ме кашад

Кайфият шароб диҳад чашми маст ӯ

Риндӣ ки беқадаҳ май сар ҷӯш ме кашад

Тарсами камони нишон маломат кунад ту ро

Ин гӯшаи гир , сахт дар оғӯш ме кашад

Ҳарф накӯй ишқи съидо чу буии гул

Худро ба ғунчаи лаб хомӯш ме кашад