Хуш ба осонӣ ба охири роҳ мушкил ме баранд

Раҳнавардоне ки аввали пай ба манзил ме баранд

Дар муҳаббат мешаванд эшон шаҳид бе сухан

Дасту гардани бастаи худро пеш қотил ме баранд

Дрднўшони ҷуз ба пой хам намеуфтанд ҳеҷ

Хештанро дар паноҳи пер комил ме баранд

Ҳар матоъиро ки аз шаҳр муҳаббат ме расад

Бештар дар кишвари мо ҷониб дил ме баранд

Он чунон лаб ташна ҳирсанд абнои замон

Каз ҷавоби хушки об аз рӯй соил ме баранд

ХўдФрўшонӣ ки дар қайди зар ва моланду ҷоҳ

Номи ҳақро бар забони ҳрдм ба ботил ме баранд

Мазраъи дунё ки сабз аз обрӯ гардӣда аст

Обрӯи онон ки мерезанд ҳосил ме баранд

Ҳиммати дунони олами ҳеҷ май доне ки чист

Май кашанд аз об , рахти хеш ва дар гул ме баранд

Вогузор аз худ съидо зон ки дар ҳар маслакӣ

Ҳарки аз худ бугзарад зудаш ба манзил ме баранд