Бар кафи ойӣна на дастӣ дигар бурдор аёғ

Хуш набошад бе майу маҳбӯб рафтани сайри боғ

Дар муҳаббат ҳар ки гардад гарми сӯзади ҷони мо

Хешро парвона зад бар шамъи моро кард доғ

Вақти мурдани мо ба буии зулф ӯ ҷон дода ем

Зон сабаб ошуфта мегардад зи хоки мо димоғ

Одамӣ бо ин фаросати қобилиятро сазост

Мурдаи худро ба хоки андохт аз таълими зоғ

Хостам то пухтаи созам эй съидои кор ро

Сӯхтам аз хомии худ ман дар ин савдои димоғ