Оҳ аз он рӯзӣ ки чун Юсуфи нигории доштам

Дар назарҳои азизони эътибории доштам

Ёди айёмӣ ки дар ин кулуфти ободи ҷаҳон

Ҳамчуи миноу суроҳеи ғмгсории доштам

Вой аз он рӯзӣ ки поем май фишурди ангур ро

Дар хароботи Муғони даст ба кории доштам

Сӯхти дили якбораи вари не аз гул рӯй касе

Пештар дар синаи ман ҳам хорхории доштам

Боди дастиҳои ман якборагӣ ифшоанд ва рафт

Дар дил ва дар сина ҳар гирду ғубории доштам

Бскаҳ дар ғурбати зи танҳоӣ сафоҳо карда ам

Нест дар хотир ки ман ёру диёрии доштам

Чашми гардунам ба хоки афканд варна беш аз ин

Синае чун абру чашми ашкбории доштам

Омадам то водии худ душманон раҳ ёфтанд

Вой чун ман бихўдӣ бар худ ҳисории доштам

Посбон будам съидо бо сегон кӯии ёр

эй хуши он рӯзӣ ки он ҷои иқтидории доштам