Зуҳӯри неъмати манъам буд гадои мо

Навой олам маънӣаст бенавои мо

Замонаи афсари шоҳӣ ба рӯй хоки андохт

Чу дид шавкату шаъни бараҳнаи поеи мо

Биор бода ва бо мо мусоҳибати ангез

Ки бихўдӣаст раҳу расми ошнои мо

На зуҳд хушк фурушем обрӯи хоҳем

На тарки ?дане дунаст порсоеи мо

Чу баҳр ишқ шавад чормўҷаҳ май доне

Ки дар сафина дил чист нохудои мо

На гул на булбулу неи сарв дар назар дорем

Ба ёд рӯй ту бошад ғзлсроиии мо

Ҳамин басаст ки афшондаи даст аз ду ҷаҳон

Дигар чаҳ кор кунад дасти норасои мо

Ба ҳақи дӯст ки изҳор худнамое нест

Агар чаҳ нест писандидаи худ стоиии мо

Насимро нафас субҳдам диҳад таълим

зи дӯди миҷмараи синаи ътрсоиии мо

Замона донад агар бошадаш тамизи сухан

Ки кас нагуфта суханро ба хуши адоеи мо

Далели олам маънӣаст олами сӯрат

Ки мусбатаст ба иктоииши дутои мо

Тугар зи соя нобӯд бигузарӣ ёбӣ

Саодатӣ ки ниҳонаст дар ҳумоеи мо

Ба раҳ нарафта ду гомии бараҳнаи по шуда анд

Насиб нест ба ҳар каси бараҳнаи поеи мо

Ҷафои макаши паии ороиши худ эй танноз

Надорад ин ҳама дар кори дилрабоеи мо

Ҳикоятаст съидо ки бишанвед аз не

Шикоятаст ки изҳор карда ноеи мо