Хаташи навишта бар ӯ ояти каломи аллоҳ

Саводи мамлакат ҳасан ӯст , зулфи сиёҳ

Ҷаҳон шабӣаст дар ӯ роҳи мухталиф бисёр

Ба ҳар садо ки з пое расад Марв аз роҳ

Диласт оинае соф аз ғубори ҳудус

Ки акс , менанамояд ба ғайр « ваҷҳи аллоҳ »

Раҳе ба сӯии худо мумкинаст агар ба ҷаҳон

Маро ақида набошад биҷузи дили огоҳ

Дарозу кӯтаҳии даст дар ҷаҳон саҳл аст

Мабод даст дил уфтад з [ маънӣӣ ] кӯтоҳ

Агарчӣ бегунаҳам лек мустаҳаққи азобам

Ки давр аз ту намардум ҳамин басаст гуноҳ

Намӯд мӯии зи кокул , ҷаҳон муаттар кард

Магар ки маъдан машк хатост , зери кулоҳ

зи ишқ , кофару муъмин ба ком хеш расанд

Касе ба нохушӣ дил нарафт аз ин даргоҳ

Туро чу ҳазрати ёқӯби чашм гирён нест

Вагарнаи Юсуф мисрӣаст дар бен ҳар чоҳ

Ман он мурӣди муҳибам ки баъди мурдани ман

зи хок ман назанад сар ба ғайри меҳри гиёҳ

Аз он ба турраи маҳбӯби дили съидои баст

Ки андалеб кунад шох ба хеши паноҳ