Онро ки ҳавои рухи хуб ту таваллост

Куфраст варои мазҳабу исломи тброст

Бо он ки марои дидаи умед ба болост

Чашмам ба умеди рухи зебоӣ ту биност

Бе хоҳиши мо ҳар чаҳ расад аз ту ҳалол аст

Дар мазҳаби мо он ҳаром аст таманност

Ҳар гирду ғуборӣ ки ба дил буд зи ҳиҷрат

Аз боғи висоли ту насим омад ва бархест

Чашми ҳамаи он сӯи ҳамаро чашм бидон рӯ

Нозам ба бути хеш ки дар айн тамошост

Дар боғи ҷаҳони қомати сарв арча латиф аст

Нозам ба қади ёр ки дар лутф , дўболост

Аз баҳр шунидам ки ба амвоҷ ҳаме гуфт

Ҳар кас ки ба мо рӯ кунад аз мост ки бар мост

Он рӯз ки ҷинони азали тарҳи чамани баст

Аз гули рух ва аз сарви сеӣ қади ту май хост

Ҳар дам ба бутӣ тоза кунад расми муҳаббат

То ғайр надонад ки худои ёри съидост