Бози ой ки аз ғайри ту пардохтаам дил

эй сари туро синаи сўдоздаҳи манзил

Қурбон ту мекардам агар ёФтмии ҷон

Бар зулфи ту май бастам агар доштамии дил

Ҷузи нақши хат аз рӯй наКувайт хат ҳастӣ

Нақшии сет ки гардун зада бар об ба ботил

Чандон ки буд коми ту аз қатли ман осон

Кори ман дилбохта аз дасти ту мушкил

Ман рӯй чу зар кардаам аз ишқ ту бинмоӣ

Бар гарданами он соид чун сими ҳамоил

Ойӣна шавад синаи пардохта аз занг

Бар арши пурди тоӣри бархеста аз гул

Хоҳӣ ки шӯии мазҳари анвори таҷаллӣ

Ойӣнаи худ соз бар он рӯй муқобил

Худ байни набарди роҳ ба хмхонаҳи ваҳдат

Маҳҷӯб надорад хабар аз нашъаи комил

Аз ғарби хафои гӯнаи хуршеди ҳақиқат

Пайдост , ту дар пардае эй дидаи ғофил

Кун дар талаби гавҳари ҷони киштии тан ро

Мустағриқи дарёии дил бе таку соҳил

Аз кушта шудани зиндаи шӯй дар талаби теғ

Боист задани бӯса ба сарпанҷаи қотил

Қавмӣ ба ҳарами соҷду қавмӣ ба килисо

Рӯй дили ман ҷониби он ҳиндӯии мқбл

Боз эй дили сўдоздаҳи қлошӣу риндӣ

Ҷузи ранҷ чаҳ барадаст кас аз касби фазоъил

Мо зинда ба ишқем ки бе фосилаи мо ро

Ҷории сет чу хӯн дар кабиду арақу мафосил

Бурдор зи гули зарраи маҳҷӯби сафо ро

эй бар ҳамагии партави хуршеди ту шомил